Να κάνει το παιδί μου λογοθεραπεία; Μα δεν έχει και τίποτα! Θα του περάσει μεγαλώνοντας..!

Ο τρόπος εκφοράς του λόγου ανέκαθεν θεωρούνταν από τα βασικότερα στοιχεία της προσωπικότητας του ανθρώπου. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από το «φυσιολογικό» έθετε το άτομο στο περιθώριο. Με αφορμή την Πανελλάδική Ημέρα Λογοθεραπείας, ο λογοθεραπευτής Ιωάννης Μπουρδάκης*, μας εξηγεί πως η κατάλληλη θεραπευτική τακτική μπορεί να αντιμετωπίσει από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα προβλήματα λόγου.

Πολλοί μαθητές δεν γράφουν τίποτα, μόνο μένουν σιωπηλοί στην τάξη, περιμένοντας να τελειώσει κάθε διδακτική ώρα. Οι δάσκαλοι επιμένουν πως τα ορθογραφικά και η δυσγραφία είναι “αφηρημάδες” και έτσι, οι “τεμπέληδες” μαθητές φτάνουν στο Γυμνάσιο, χωρίς καμία εκπαιδευτική παρατήρηση, χωρίς καν, να γνωρίζουν ότι έχουν δυσλεξία. Η Μαρία, ως παιδί, βίωσε τι σημαίνει να είσαι δυσλεκτικός και να κάθεσαι στα θρανία της χώρας μας.