Πολλοί μαθητές δεν γράφουν τίποτα, μόνο μένουν σιωπηλοί στην τάξη, περιμένοντας να τελειώσει κάθε διδακτική ώρα. Οι δάσκαλοι επιμένουν πως τα ορθογραφικά και η δυσγραφία είναι “αφηρημάδες” και έτσι, οι “τεμπέληδες” μαθητές φτάνουν στο Γυμνάσιο, χωρίς καμία εκπαιδευτική παρατήρηση, χωρίς καν, να γνωρίζουν ότι έχουν δυσλεξία. Η Μαρία, ως παιδί, βίωσε τι σημαίνει να είσαι δυσλεκτικός και να κάθεσαι στα θρανία της χώρας μας.

"Μόλις κάτσουμε να διαβάσουμε συνέχεια λέει ότι βαριέται"!!

Ένα πολύ συνηθισμένο παράπονο των γονιών που θέλουν να εκφράσουν την άρνηση του παιδιού τους να διαβάσει.

Όταν καλείσαι να διδάξεις ένα παιδί με Δυσλεξία/Ειδικές μαθησιακές δυσκολίες πρέπει να γίνεσαι δημιουργικός. Πολλές φορές απαιτούνται ενισχυμένες δεξιότητες. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και αρκετός αυτοσχεδιασμός.

Δυσλεξία – λίγα λόγια για τους γονείς:
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει από γονείς «το παιδί μου είναι πανέξυπνο αλλά βαριέται να διαβάσει, είναι τεμπέλης» ή «το παιδί μου είναι απρόθυμο και αδιάφορο για τα μαθήματα».